احکام شرعی اهل کتاب

احکام شرعی اهل کتاب

میان فقهای مسلمان درباره پاکی و نجاست اهل کتاب اختلاف‌نظر وجود دارد:

گروهی بر این نظرند که بدن کفار اهل کتاب همانند مشرکین نجس بوده و باید از آنان اجتناب نمود. مشهور میان فقها، نجاست اهل کتاب است.
گروهی دیگر فتوای به پاکی جسم و بدن آنها می‌دهند.

• دلایل نظریه اول:

اجماع فقهای شیعه.
قرآن، یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکونَ نَجَسٌ… [ ۹–۲۸]

روایات متعددی که همگی دلالت بر نجاست اهل کتاب می‌کنند. این روایات در وسائل الشیعه مندرج است.

• دلایل نظریه دوم:

اصل اولی در همه چیز و قبل از اطلاع از حکم آن پاکی و طهارت است.
قرآن، الْیوْمَ أُحِلَّ لَکمُ الطَّیبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ حِلٌّ لَّکمْ وَطَعَامُکمْ حِلٌّ لَّهُمْ ۖ…﴿۵﴾[ ۵–۵]
اخبار متعددی است که همگی دلالت بر طهارت اهل کتاب دارد. اینان با توجه به این احادیث، دیگر احادیثی را که بر نجاست اهل کتاب دلالت دارند حمل بر کراهت می‌کنند.

غسل میت مسلمان توسط کتابی

به قول مشهور، غسل میت مسلمان توسط کتابی -در صورتی که جز وی حضور نداشته باشد- جایز است.

برخورد حاکم اسلامی با اهل کتاب

اهل کتاب از سوی حاکم اسلامی بین پذیرش اسلام و التزام به شرایط ذمّه، آزاد گذاشته می‌شوند و در صورت عدم پذیرش از هر دو امر، جهاد با آنان در صورت فراهم شدن شرایط، واجب است.

ازدواج با اهل کتاب

در جواز ازدواج مرد مسلمان با زن کتابی اختلاف است. قول مشهور میان متأخّران، جواز ازدواج موقت با زنان یهود و نصاری و حرمت ازدواج دائم با آنان است.علی بن بابویه قمی، پسرش شیخ صدوق، ابن ابی عقیل عمانی و سید رضی از پیشینیان، و عالمانی چون شهید ثانی و صاحب جواهر از متأخران قائل به جواز بوده‌اند.

حقوق زن کتابی مرد مسلمان

زن کتابی همچون زن مسلمان از تمامی حقوق زوجیت با مرد مسلمان جز ارث برخوردار است. حق زن کتابی در تقسیم شب‌ها، نصف حق زن مسلمان آزاد است.

ذبیحه اهل کتاب

حیوان ذبح شده توسط اهل کتاب نزد مشهور فقها، حرام است؛ هر چند به هنگام ذبح، نام خدا را بر آن ببرند. از دیدگاه‌های خلاف مشهور در میان امامیه، باید به حلیت ذبیحه اهل کتاب نزد ابن جنید اسکافی، ابن ابی عقیل عمانی و شیخ صدوق از پیشینیان، و کسانی چون شهید ثانی از متأخران اشاره کرد.

اهل کتاب در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بر پایه تعالیم قرآن و مبانی شناخته شده در فقه شیعه، چنین مقرر شده است که «ایرانیان زرتشتی، کلیمی (یهودی) و مسیحی، تنها اقلیت‌های دینی شناخته می‌شوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل می‌کنند.»